<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
.gif)
نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد، روند مرگ در موجودات زنده از جمله انسان بسیار کند بوده و از سلولی به سلول دیگر گسترش پیدا کرده و سرانجام تمام بدن را در بر میگیرد.|
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید.این وبلاگ به خاطر بابای مهربونم که عمرشو صرف تعلیم وتربیت دانش آموزان وما کرد تا همه دکتر ومهندس بشویم .روحش همیشه شاد. به خاطر اینکه چون سکته قلبی ناگهانی ما را ترک کرد و ما را تنها گذاشت. من سعی کردم تمام علائم و راهکارهای آن را برای استفاده در دسترس همگان بگذارم به امید روزی که هیچ بابا ومامانی ناگهانی بچه هاشونو ترک نکنند و سایه آنها سالهای سال بالای سربچه هاشون بموند.هر کسی که از مطالب وبلاگ استفاده می کند یک فاتحه هم برای بابام بخوند.ممنون ."بابا خیلی خیلی خیلی دوستت دارم." آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان
|
غلام_افرا
علمی / مذهبی /تاریخی
جمعه 3 آبان 1392برچسب:, :: 21:45 :: نويسنده : معصومه رستمی
نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد، روند مرگ در موجودات زنده از جمله انسان بسیار کند بوده و از سلولی به سلول دیگر گسترش پیدا کرده و سرانجام تمام بدن را در بر میگیرد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مطالعه مرگ بر روی موجودات زنده بسیار دشوار است و هیچ انسانی حاضر به داوطلب شدن در آزمایشی که سرانجامی جز پایان حیات و مرگ ندارد، نیست.
در حال حاضر بیشتر تحقیقات در حوزه مرگ بر روی کرم‌ها متمرکز شده است، چراکه مکانیسم مرگ این موجودات بطور شگفت‌انگیزی با مکانیسم مرگ پستانداران شباهت دارد.
زمانی که کرم می‌میرد، گسترش مرگ در تمام بدن موجود به شکل نور آبی فلورسانت ناشی از نکروز یا مسیر مرگ سلولی در زیر میکروسکوپ براحتی قابل مشاهده است و این مسأله یکی از ویژگی‌های قابل توجه کرم‌ها محسوب می شود.
منبع این رنگ آبی، مولکولی به نام آنترانیلیک اسید (anthranillic acid) است.
«دیوید جمز» سرپرست تیم تحقیقاتی موسسه بهداشت پیری در کالج لندن تأکید می کند: یک مسیر شیمیایی خود تخریبی کشف کردیم که باعث انتشار مرگ سلولی در کرم‌ها می شود؛ این گسترش (مرگ) به شکل رنگ فلورسانت درخشانی که در تمام بدن پخش می شود، دیده می‌شود.
بطور مثال، فردی که در بیابان دچار دهیدراتاسیون یا کاهش آب بدن شده است، استرس و تنش ناشی از این مسأله منجر به شوک و آسیب سلولی و در نهایت مرگ فرد می‌شود.
کل ارگانیسم در یک لحظه جان خود را از دست نمی‌دهند، بلکه مرگ هر سلول باعث یک واکنش شیمیایی شده و در نهایت منجر به فروپاشی اجزای سلولی می‌شود.
«جمز» خاطرنشان می‌کند: با مسدود کردن این مسیر شیمیایی، امکان به تأخیر انداختن مرگ ناشی از عفونت وجود خواهد داشت؛ اما امکان کند کردن روند مرگ ناشی از افزایش سن وجود ندارد، چراکه پیری باعث مرگ ناشی از تعداد زیادی فرآیندهای عملکردی به صورت موازی می شود.
محققان امیدوارند که در آینده قادر به متوقف کردن فرآیندهای بیوشیمیایی دخیل در گسترش موج مرگ سلول ها و در نتیجه نجات جان فرد باشند.
نتایج این مطالعه در مجله PloS Biology منتشر شده است. نظرات شما عزیزان:
|
|||
 |