وضعیت آب و هوا

عطسه و آبریزش بینی، علائمی است که هم در سرماخوردگی و هدر حساسیت بینی دیده می شود. در بسیاری از موارد، بیماران مبتلا به حساسیت بینی به مطب مراجعه می کنند و اظهار می دارند که مدت زیادی است که دچار سرماخوردگی شده اند و حتی با مراجعه به پزشکان متعددی، همچنان سرماخوردگی آنها خوب نشده است. وقتی این بیماران مورد معاینه قرار می گیرند، مشخص می شود که اساساً مشکل آنها سرماخوردگی نیست بلکه به دلیل حساسیت دچار عطسه و آبریزش بینی هستند و آنها به اشتباه، آنرا سرماخوردگی تلقی کرده اند. در اینجا سعی می کنیم به طور مختصر، تفاوت این دو را روشن کنیم. عامل سرماخوردگی، ویروس است. به طور کلی، بیماری های ویروسی با مجموعه علائمی همراه هستند که عبارت اند از تب، کوفتگی عضلانی، سردرد، عطسه و آبریزش بینی.

در سرماخوردگی نیز علاوه بر این که تمام این علائم وجود دارد، معمولاً گلودرد نیز بیمار را رنج می دهد. حال آنکه در مورد حساسیت بینی درست است که عطسه و آبریزش وجود دارد اما سایر علائمی که برای بیماری های ویروسی ذکر شد، دیده می شود. بیماران مبتلا به حساسیت بینی معمولاً مدتی بعد از بیدار شدن از خواب دچار عطسه های متعدد پشت سر هم می شوند. این عطسه ها در طول روز کمتر دیده می شود اما عطسه های مبتلایان به سرماخوردگی معمولاً پشت سر هم نیست و در تمام طول روز دیده می شود. مدت زمانی که بیمار دچار عطسه و آبریزش است نیز به افتراق این دو بیماری از یک دیگر کمک می کند. در سرماخوردگی، علائم بعد از چند روز برطرف می شود ولی این علائم به طور طولانی تری باقی می­ماند و بهبود نمی یابد. شرح حال بیمار نیز کمک کننده است در کسی که سابقه حساسیت بینی دارد یا اینکه از سایر بیماری های حساسیتی رنج می برد و حالا با عطسه و آبریزشی که خوب نمی شود، مراجعه کرده است باید حتماً حساسیت را در نظر داشته باشیم.

با این وجود این همه اختلاف بین علائم سرماخوردگی و حساسیت بینی معمولاً افتراق بین این دو افتراق بین این دو به راحتی امکان پذیر است. با این وجود، معاینه بالینی و به خصوص مشاهده داخل بینی تشخیص را قطعی می کند پوست پوشاننده داخل بینی افراد سرماخورده کاملاً قرمز و پرخون است در صورتی که مبتلایان به حساسیت، کمرنگ و رنگ پریده است. سرماخوردگی بیماری ویروسی است که باید دوره آن طی شود و درمان آن علامتی است. استراحت فیزیکی و نوشیدن مایعات گرم سودمند است در مورد حساسیت بینی درمان دارویی منجر به کاهش علائم بیمار خواهد شد اما باعث علاج کامل و ریشه کن شدن حساسیت نخواهد شد.

پیشگیری این دو نیز متفاوت است. در مورد سرماخوردگی فرد مبتلا باید بهداشت فردی را رعایت کند تا مانع انتقال ویروس به دیگران شود اما حساسیت واگیر ندارد و از طریق تماس به دیگران منتقل نمی شود. فرد مبتلا به حساسیت باید سعی کند از مواد محرکی که باعث تشدید علائم حساسیتی وی می شود، اجتناب کند.