بيماري پارکينسون يا فلج رعشه‌اي اختلال مغزي است که موجب لرزش، سفتي و ضعف عضلات مي‌شود. علائم زودرس بيماري پارکينسون شامل: سفتي عضلات، خستگي زودرس نسبت به حالت معمول، رعشه که به طور معمول با لرزش خفيف در يک دست، بازو و يا پا شروع مي‌شود. اين لرزش زماني که بدن در حال استراحت است تشديد مي‌شود، اما عموما وقتي که بدن در حال انجام فعاليت است، متوقف مي‌گردد به عنوان مثال زماني که دو انگشت شست و سبابه به هم ماليده مي‌شود، لرزش وجود ندارد.

با پيشرفت بيماري علائمي مانند: ريزش آب دهان، کاهش اشتها ، سفتي عضلات در طرفين بدن، ضعف، لرزش ماهيچه‌ها، سخت ايستادن، حرکت آهسته، بي قراري، قدم‌هاي نامتعادل، لرزش مداوم دست‌ها و سر و به سختي خم شدن بروز مي‌کند. در مراحل بعدي بيماري، شخص توانايي کنترل حرکات خود را از دست مي‌دهد، فعاليت‌ها به سختي صورت مي‌گيرد و به تدريج قوه ادراک نيز تحت تاثير بيماري قرار مي‌گيرد. حدود يک سوم از افراد مبتلا به پارکينسون از افسردگي رنج مي‌برند. معمولاً اين بيماري حدود ده سال ادامه دارد و سرانجام به مرگ منجر مي‌شود که علت به‌طور عمده عفونت و يا پنوموني ناشي از آسپيراسيون است. شيوع اين بيماري در مردان بيشتر از زنان است.
علل بيماري پارکينسون

علت بيماري پارکينسون ناشناخته است، هر چند در اين مورد تئوري‌هاي زيادي وجود دارد. در مغز بيماران مبتلا به پارکينسون، دوپامين وجود ندارد(دوپامين نوروترانسميتري است که پيام را از يک سلول عصبي به سلول ديگر مي‌برد)، زيرا سلول‌هايي که اين ناقل شيميايي مهم را مي‌سازند، از بين رفته‌اند. يکي از تئوري‌ها در مورد علت از بين رفتن اين سلول‌ها اين است که سلول‌هاي کبدي کارآيي خود را از دست داده و نمي‌توانند سموم را دفع کنند و اين سموم روي سلول‌هاي مغز اثر مي‌گذارند. نظريه ديگر اين است که ژنتيک و سموم محيطي در بروز پارکينسون نقش دارند. راديکال‌هاي آزاد نيز از علل ايجاد بيماري هستند، چون سبب اکسيداسيون دوپامين مي‌شوند.
چه مواد مغذي در اين بيماري موثر هستند؟